Sabah Matinesi

 
    Nasıl, nerede, ne şekilde, ne şartlarda, ne renkte doğacağımızı biz seçemeyiz. Kimseye sorulmadı hangi ırktan olmak istediği. Ama bir insanı yargılamak için bazılarınca gayet yeterli sebepler bunlar. Empati kuramayan biri ya da birileri tarafından beyni yıkanırcasına aklına sokulmuş o iğrenç düşünceleri hayvanlardan en büyük farkını yaratan düşünce gücünü kullanmadan kabul edenler de ırkçılığın günümüzde bile varlığını sürdürmesinin temel sebebi. Irkçılıkla ilgili bir giriş yapmamın sebebi bu filmin ırkçılıkla ilgili yapılmış en iyi filmlerden biri olmasıdır.
 
    Film ''Özgürlükler ülkesi'' Amerika'da geçiyor. Bildiğiniz gibi eskiden orada bir siyahinin başbakan olması şöyle dursun bu bir suç niteliğindeydi. Bunun en acı örneği 1957 yılında sadece beyazları kabul eden Hary Harding lisesine ilk kabul edilen ilk siyahi öğrenci Doroty Counts'un bir kaç gün küfürlere ve dalga geçmelere dayanamayarak okuldan ayrılmasıdır.
 
    Filmin kısaca konusu: Derek (Edward Norton) ırkçı bir gruba üyedir. Bir gece arabasını çalmaya çalışan iki kişiyi öldürdüğü için hapse girer ve orada şahit oldukları yıllarca yaptığı ayrımcılığın ne kadar gereksiz ve saçma olduğunu anlamasını sağlar. Artık tek amacı ailesini bu işlerden uzak tutmaktır.
 
    Edward Norton filmdeki inanılmaz oyunculuğunun karşılığı olarak sadece Oscar'a aday olmakla yetinse de ona Fight Club'ın kapılarını da açtı. Böylece o efsane filmdeki efsane karakteri canlandırarak adını tarih sayfalarına tükenmez kalemle yazmış oldu.
 
    İçinde bulunduğumuz dönemde bu tür filmlere rastlamak pek mümkün değil. En azından konu bakımından yakın filmler işlense bile mutlaka Amerikan propagandası görüyoruz. Ama bu filmden 1 yıl önce çıkan Hayat Güzeldir filmini önerebilirim.

    Filmdeki kahramanların isimleri ve isminden dolayı fazlaca argo kelime kullanacağımı şimdiden belirtmek isterim. Zaten televizyondaki gibi bunları bipleme şansımda yok ve aslında bunun televizyonda yapılmasına da gerek yok. sonuçta artık çocuklar bile o bipli sahnelerde ne denmek istendiğini çok iyi anlıyorlar. Zaten ismi Kıça Tekme olan bir filmden de romantik filmlerdeki kibarlığı beklemek yanlış olur.
 
    Süper Kahramanlığın gerçekte nasıl olabileceğini ve bunun komik yanlarını göstermeye çalışmışlar. Aslında bu konu ilk film çıkmadan önce de benim aklımda vardı. Korku filmlerini ti'ye alan onca film varken bunların neden olmasın demiştim. Bu filmden önce de az da olsa örnekleri var ancak en başarılısı Kıça Tekme.
 
    Böyle bir film olursa Superman'in kendi olur ve eksikliklerinden faydalanılır, aynı şekilde Batman ve Spider-Man'de de bu uygulanır diye düşünmekteydim ki yanıldığımı anladım. Film kendi kahramanlarını çıkardı böylece vasat bir yapım olmaktan kurtuldu. Bu vasat filmlerin örnekleri çok. Bir filmle dalga geçeyim derken dalga geçilir duruma gelmek çok ironik doğrusu.
 
    Filmden bağımsız olarak takıldığım bir noktaya değinmek istiyorum. Herkes Türkçesi Yarasa Adam ve Süper Adam olan kahramanlara orjinal isimleriyle hitap ederken sanki içimizden biri olan Spider-Man'ı Örümcek adam olarak tanımlıyor. Film ve çizgi filmler'de de bu geçerli.
 
    Emin olun kahramanların adı bildiğimiz kahramanların adlarından daha yaratıcı. Sözüm buradan Hollywood'a; Koskoca bütçe yapmışsın mekan ayarlamışsın ekip oluşturmuşsun ama demirden kıyafet giyiyor diye Demir Adam (İron Man) diye film çekmek nedir? Biraz yaratıcı olun da yeni kahramanlar çıkarın.
 
    Tabii ki ilk filmi izledikten sonra izlerseniz çok daha iyi olur ama aralarında büyük bir bağ yok. ''Ben ilk filmi izlemedim bunun zevki çıkmaz'' denilebilecek bir film değil. Ancak ilkini izlerseniz daha büyük bir zevk ve heyecanla izlersiniz yenisini.
 
    İnsanı filme çeken en büyük etkenlerden biri de Jim Carrey. Özellikle son yıllardaki oynadığı projelerin pek iyi olmaması sebebiyle de insan sevdiği Jim Carrey'i arar oldu. Bu filmde onu bulacaksınız diyemem ama o karakteri ondan daha iyi canladıracak oyuncu sayısı da bir elin parmaklarını geçmez.